مهم است که بدانید؛ مردان با افزایش سن برای داشتن نعوظ نیاز به محرکهای جسمی مستقیم و تلاش بیشتر از ناحیه پارتنر خود دارند، اگر چه در سالهای پیشین فانتزی و محرکهای بصری به تنهایی منجر به نعوظ در آنها می شده است.

اغلب افراد فکر می کنند که آلت آنها دارای مغز جداگانه ای برای خود است و عوامل استرس زای موقعیتی مانند مشغله کاری، احساس طرد شدگی، مشکلات رابطه ای و... نمی توانند روی تحریک جنسی آنها اثرگذار باشند.این باور شناختی صد در صد غلط است و مشکلات جنسی در بسیاری از اوقات از عوامل غیر جسمی و استرسورهای محیطی- رابطه ای- روانی حاصل می شود.

تجویز ترکیبات تستوسترون برای یک مرد با سطح تستوسترون عادی، میل جنسی، نعوظ، و یا اندازه آلت را افزایش نمی دهد.

این باور فرهنگی-اجتماعی که مرد همیشه باید آغازگر رابطه جنسی باشد و یا مردان نیاز به عشقبازی ندارند، می تواند بطور مستقیم منجر به کاهش میل جنسی مردان شود.

دکتر بهاره صباغ ابريشمي
روانپزشک و درمانگر اختلالات جنسي
گروه روانپزشکي ويان

نویسنده: دکتر بهاره ابریشمی

روان پزشک، روان درمان گر و سکس تراپیست

مشاهده سایر مطالب دکتر بهاره ابریشمی

همانطور که مستحضرید، پس از پخش سخنان یکی از کارشناسان برنامه خانواده در شبکه تابان یزد، به دنبال تماسهای مردمی با صدا و سیمای این مرکز و ابراز گلایه و ناراحتی خیل زیادی از جمعیت، صدا و سیمای یزد از تولید و پخش این برنامه عذرخواهی نمود، در این راستا بر آن شدیم تا به ذکر چند نکته در خصوص مطالب خانم کارشناس برنامه بپردازیم؛

۱-به نظر میرسد یکی از علل مهم اعتراض مردم و جبهه گیری علیه مطالب مطرح شده در برنامه، نگاه جنسیتی کارشناس برنامه به آن بوده است، اگر خانم کارشناس در توضیحات خود از همان ابتدا این نوع ماساژ را برای هر دو جنس پیشنهاد می داد و در شرح آن گفته می شد که این تکنیک جهت افزایش صمیمیت و عشق بین زوجین است، مسلما نگاه افراد به این داستان جور دیگری بود، چرا که در تکنیک "تمرکز حسی" که یکی از مهمترین تکنیکهای سکس تراپی است، به هر دو زوج روش صحیح نوازش، ماساژ و لمس و بوسیدن بدن یکدیگر آموزش داده میشود و این شامل تمامی بخشهای بدن من جمله پاها می شود و بالطبع در لذت و آرامش زوجین نقش بسزایی ایفا می کند، اما این تکنیک به شکل دو جانبه و مشارکتی بین زن و مرد صورت می گیرد و هر بار یکی از زوجین لذت دهنده و دیگری لذت گیرنده است و هر دو به نوبت از آن بهره مند می شوند.
به نظر می رسد خانم کارشناس با نیم نگاهی به این تکنیک اما متاسفانه آن را به شکل من درآوردی و ایرانیزه با این نوع لحن و بیان تغییر داده است.

۲- از نظر کارشناسان سلامت روان، ماساژ میتواند اضطراب فرد را کاهش داده و لذت و آرامش را به او هدیه کند، اما مسائلی نظیر اعتیاد، پرخاشگری، تنبلی و اهمال کاری و بیکاری و...با ماساژ درمانی درست نمی شود.
اعتیاد و پرخاشگری معضلات بسیار مهمی هستند که نیاز به ارجاع به روانپزشک و روانشناس خبره دارد و نه ماساژ.
شاخص استاندارد خشونت کلامی و فیزیکی در خانواده عدد صفر است و زوجین نمی بایستی ظالم پروری کنند و هر کدام از آنها مسئول رفتاریست که دیگری با وی انجام می دهد، پس مهم است که در جهت مطالبه حقوق انسانی خود باشند.

۳-متاسفانه صدا و سیمای ما بعضا از افرادی بعنوان کارشناس استفاده می کند که هیچگونه تخصصی در زمینه روابط زوجین ندارند و صرفا با پرداخت پول برای معرفی شدن و تبلیغات کاری وارد این عرصه می شوند، و از همه بدتر افرادی پای دیدن این برنامه ها می نشینند که اکثرا خانمهای خانه دار هستند و در طی روز در منزل هستند و بیش از آن که در باب آنچه که می شنوند تفکر و تحقیق و تفحص کنند، با فرض آنکه این مطالب درست و علمیست سعی می کنند شنونده خوبی باشند و به این توصیه ها عمل کنند.
👈امیدواریم زین پس و به دنبال انتقادات هوشمندانه مردمی، شاهد نظارت بیشتر و موثرتری از جانب مسئولین امر، بر محتوای برنامه های مخصوصا آموزشی صدا و سیما باشیم.

دکتر بهاره صباغ ابريشمي
روانپزشک ، زوج درمانگر و درمانگر اختلالات جنسي
گروه روانپزشکي ويان

نویسنده: دکتر بهاره ابریشمی

روان پزشک، روان درمان گر و سکس تراپیست

مشاهده سایر مطالب دکتر بهاره ابریشمی

د‍کتر مهدی قاسمی

روانپزشک و رولندرمانگر نوجوانان

۹ اصل برای ارتباط موثر با نوجوان

۱. بر موارد مثبت تمرکز کنید: اگر واکنش سریع شما به این اصل آن بود که «چه مورد مثبتی؟» متوجه می‌شوید که چقدر رابطۀ شما با نوجوانتان از آن رابطۀ مناسب که می‌توانست به حل مؤثر مشکل و پایان دادن به تعارضات منجر شود، منحرف شده است. با تمرکز بر نکات مثبت نوجوان متوجه می‌شوید که فرزند شما هنوز ویژگی‌ها واستعدادهای مثبتی دارد که می‌تواند آنها را در هر زمینه (موسیقی، هنر، ورزش، کامپیوتر) پرورش دهد و این ممکن است به حل مؤثر مسأله و پایان دادن به تعارضات منجر شود وشما به ایدۀ جدیدی دست یابید.

۲. برای ایجاد رابطۀ صحیح و مناسب تلاش کنید: رابطۀ‌ صحیح اساس شیوۀ کارآمد حل مسأله است. همچنین رابطۀ خوب، احساسات مثبت‌‌ نسبت به یکدیگررا ایجاد می‌کند که ممکن است راه را به‌سوی جلوگیری از #تعارض بگشاید. ارتباط بخشی از تعامل است. شما باید مهارت‌های ارتباطی خود را تقویت کنید.

۳. از پیامدهای مثبت و منفی، عاقلانه استفاده کنید: پیامدها قوی‌ترین شیوه‌ برای تأثیرگذاری بر رفتار افراد است و نوجوان شما هم از این بابت مستثنی نیست. نکتۀ‌ مهم این است که رفتار مثبت مدام با نتایج مثبت پاداش داده شود و در مقابل رفتار منفی با پیامدهای منفی برخورد شود. در ابتدا از پیامدهای مثبت استفاده کنید. اگر آنها برای تغییر رفتار کافی نبودند آن زمان از تنبیه وپیامدهای منفی استفاده کنید. در خانواده‌های دارای نوجوان سرکش، والدین همواره در خصوص این موضوع به خطا رفته‌اند.

۴. قوانین اصلی و زیربنایی را برای زندگی خانوادگی خود تدوین و پیگیرانه اجرا کنید: هر خانواده، قوانین اجرایی ثابتی دارد و بر مبنای ارزش‌های اساسی و معیارهای مشخصی استوار شده و والدین باید به فرزندان خود انتقال دهند. زمانی‌که شما می‌خواهید بر نوجوانتان تسلط داشته باشید، ممکن است کار شما به بر سر چیزهای بی‌اهمیت به مشاجره و کشمکش بکشد. فقط با این هدف که می‌خواهید به هر طریق شده از میدان مبارزه پیروز بیرون آیید؛ زندگی بسیاری از خانواده‌های دارای نوجوانان سرکش در چنان هرج و مرج و آشفتگی خشونت باری طی می‌شود که در آنجا قوانین مرتب در حال لغوشدن و ایجاد شدن است و با تخلفات گاه با مشت آهنین و گاه فقط با یک تکان دست برخورد می‌شود.

‍ ۵. از نظرات نوجوان‌ خود در همۀ‌ اصول و مقررات قابل گفت‌وگو استفاده کنید: توانایی و اقتدار نامناسب خود را کنار بگذارید و دیگر چکش سکوت‌ را بر میز نکوبید. روزهای دستور دادن به فرزندتان دقیقاً در لحظه‌ای که او پا به عرصۀ نوجوانی و بلوغ می‌گذارد پایان می‌یابد. جدا از قوانین اساسی، از حالا به بعد «نام بازی»گفت‌وگو است. مسابقه‌ای که هر دو طرف در آن پیروز می‌شوند. همۀ شما به آنچه می‌خواهید و لازم دارید می‌رسید و نوجوان نیز شیوه‌هایی را برای هدایت کشتی زندگی خویش در آبهای پرتلاطم دنیای نوجوانی یاد می‌گیرد.

۶. ساختار مناسب و نظارت و سرپرستی را ادامه دهید: موضوع بر سر هدفی پویاست. آنچه دیروز ساختار و نظارتی مناسب به‌شمار می‌آمد؛ ممکن است برای امروز یا فردا مناسب نباشد. در هر حال نوع ساختار و نظارت باید حفظ گردد و در کنار آن مراقبت و نظارت همراه با انعطاف‌پذیری برای جلوگیری از بروز سرکشی نوجوان ارائه شود.

۷. استقلال‌طلبی مناسب را تسهیل کنید: این عامل نمونه دیگری از «بندبازی» است و نیاز به مهارت فراوان دارد. شما می‌خواهید سرکشی نوجوان را کاهش دهید یا از بین ببرید، اما این بدان معنا نیست که بتوانید زمان را به عقب برگردانید و دوباره با او مانند کودکی ۶ ساله رفتار کنید. اطلاع از اینکه استقلال‌طلبی برای سلامتی نوجوان‌ لازم است به شما کمک خواهد کرد تا با دقت بررسی کنید. چگونه باید نظارت کافی را بدون مراقبت زیاد اعمال کرد. به‌تدریج در مقابل ابراز مسؤولیت‌‌پذیری نوجوان به او آزادی بیشتری بدهید.

۸. مطمئن شوید که باورها و انتظارات شما منطقی است: سرکشی، از باورها و انتظارات منفی افراطی سرچشمه می‌گیرد و به‌وسیلۀ‌ آنها تشدید می‌شود. اگر برای شما دشوار است از این عقیده دست بردارید که فرزند۱۵ ساله هنوز باید از شما حرف‌شنوی کامل و مطلق داشته باشد. شگفت‌آور نیست که با یکدیگر سرشاخ شوید. ممکن است برخی مواقع سرکشی از این باورسرچشمه بگیرد که نوجوان احساس کند اگر کاری را انجام دهد یا ندهد در هر صورت محکوم است. در طرف دیگر بحث، سرکشی اغلب از این باورسرچشمه می‌گیرد که نوجوان احساس کند تمام قوانین والدین غیرمنصفانه است و این محدودیت‌ها زندگی او را بر باد می‌دهد. شما باید از باورهای غیرمنطقی و افراطی خود که سرکشی نوجوان را تقویت می‌کند دست بردارید.

۹. به بنیاد خانواده احترام بگذارید: طرفداری از نوجوان در مقابل نامادری یا ناپدری یا قرار دادن وی در میان مشاجره‌های شما و همسرتان پایه‌هایی را که خانواده‌ را پابرجا نگه می‌دارد، متزلزل می‌سازد. همچنین سلب مسؤولیت از خود نسبت به دیگران، در ساختار خانواده که رابطۀ شما و نوجوان‌ را مستحکم می‌کند، شکاف‌ پدید می‌آورد. سلسله‌مراتب لرزان خانواده سرکشی را تداوم می‌بخشد 

دکتر مهدی قاسمی

روانپزشک و رواندرمانگر

لکنت زبان (stuttering )

اختلالی است که در آن جریان طبیعی کلام بر اثر رویدادهای حرکتی و غیر ارادی تکلم از بین می رود. ممکن است به صورت تکرار اصوات، طولانی کردن، وارد کردن اصوات اضافی، مکث در بین کلمات و یا جایگزینی مشهود کلمات برای اجتناب از وقفه ی خاموش یا قابل شنیدن.

این اختلال در بچه های کوچک شایعتر است و معمولا در سنین بالا رفع می شود.

سن معمول شروع آن ۲ تا ۷ سالگی است.
لکنت زبان در پسرها ۳ یا ۴ برابر بیشتر است.
در این افراد ممکن است بروز اضطراب اجتماعی، امتناع از رفتن به مدرسه و سایر علایم اضطراب دیده شود.

۱⃣مرحله اول: در طی دوران پیش دبستانی بروز می کند. در ابتدا مشکل دوره ای بوده و بین دوره ها تکلم طبیعی است. و بیشتر زمانی که کودک ناراحت و هیجان زده است یا مطالب زیادی برای گفتن دارد و یا تحت دیگر شرایط فشار اجتماعی دچار لکنت زبان می شود.

۲⃣مرحله دوم: در سالهای دبستان رخ می دهد.این اختلال مزمن بوده و فواصل تکلم طبیعی اگر هم وجود داشته باشد محدود است.

۳⃣مرحله سوم: پس از ۸ سالگی تا بزرگسالی بروز می کند. این اختلال معمولا در پاسخ به موقعیت های اجتماعی خاصی نظیر جواب دادن درس، صحبت با افراد غریبه و … به صورت گذرا فرد دچار لکنت می شود.

💠این اختلال معمولا سیری دراز مدت داشته و همراه با دوره های بهبود نسبی و دوره های تشدید است که وقتی بروز می کند که فرد تحت فشار برای ارتباط برقرار کردن است.

💠درمان این اختلال معمولا به صورت #گفتار_درمانی است که تحت نظر روانپزشک برای بررسی های اختلالات همراه انجام می شود.