✅ در مطالعات مختلف آمده است که؛ وقتی علل مختلف اختلال نعوظ مراجع توسط سکس تراپیست بررسی و در نهایت امر بر حسب لزوم برای ایشان داروهایی نظیر سیلدنافیل و خانواده آن تجویز میشود، در نیمی از موارد این درمان توسط فرد متوقف میشود.
✅یکی از موارد مهم، در میان علل مختلف این توقف درمانی، احساس شرمندگی فرد در خصوص نعوظ وابسته از دارو و یا نوع نگرش همسر فرد نسبت به دارو و نعوظ حاصل از آن است.
✅بعضا از زوجین می شنویم که نعوظی که خودبخودی نباشد و با دارو و دیگر روشهای درمانی حاصل شود،تصنعی است و خصوصا برای پارتنر فرد جذابیتی ندارد، در نتیجه ممکن است میل و علاقه جنسی در زوج کم شود.
گاهی زوج نگران است که از این پس فقط در صورت مصرف دارو قادر به نعوظ است و تا آخر عمر نعوظ خودبخودی نخواهد داشت.
✅مهم است بدانیم؛ در بسیاری از موارد که علل روانی منجر به ایجاد اختلال نعوظ میشود تجویز دوره کوتاهی از دارو در کنار رواندرمانی کمک شایان توجهی به زوجین در پیشرفت درمان می کند، درست مثل کسی که پایش شکسته وبرای مدتی مجبور به استفاده از عصاست و این عصا به منزله وسیله کمکی برای اوست و گرنه کار اصلی را بدن و مغز خودش انجام می دهد و عصا باعث راه رفتن او نمیشود.
✅هر چند که در مواردی که اختلال نعوظ خصوصا ناشی از یک بیماری مزمن قدیمی مثل دیابت باشد، گاهی مصرف دارو تا آخر عمر فرد ضرورت پیدا می کند.
👈👈پس اگر روش یا وسیله ای ولو یک فاکتور بیرونی به بهبود تعاملات جنسی کمک می کند، رابطه خود را از آن محروم نکنید.
دکتر بهاره صباغ ابريشمي
روانپزشک و درمانگر اختلالات جنسي
گروه روانپزشکي ويان
