عید دیدنی رسم قشنگی است . خیلی می چسبد در عید به دیدن کسانی بروی که دوستشان داری و ساعت لذت بخشی را با آنان سپری کنی. بنشینی و بدون نگرانی از دیر شدن و دیر رسیدن به اداره و دفتر و شرکت ، یک دل سیر حرف بزنی و چای قندپهلو بخوری ...این عید دیدنی ها را بروید .
اما عید دیدنی یک حالت جالب تر هم دارد . در بهترین روزهای سال که تعطیل هستی و می توانی با تمام وجود خوش بگذرانی ، لازم است بر اساس " رسم و رسومات " به دیدن بستگانی بروی که سال تا سال نمی بینیشان و تنها چیزی که تو را به آنان وصل می کند یک پیوند نَسَبی یا سببی است ، بدون این که دلت با دلشان نسبتی داشته باشد .می روی و می نشینی و اول می گویی " خوب چه خبر " آن ها جواب می دهند "والا هیچ خبر ، سلامتیتون "...بعد می پرسی : " دیگه چه خبر ؟ کم پیدایید " آن ها هم جواب می دهند : " چی بگیم والا ، کار و گرفتاری و ... تو رو خدا میوه پوست بکنید " و تو می گویی " خیلی ممنون . چشم . خودم برمی دارم "...
و بدین ترتیب فعل بطالت و تعارف های کسالت آور را صرف می کنی تا عید دیدنی سال بعد که " رسم و رسومات " را دوباره به جا بیاوری .این عید دیدنی ها را نروید . این عید دیدنی ها توهین بزرگی است هم به خودتان هم به میزبانتان .
دکتر سامرند سلیمی
روانپزشک و روان درمانگر
#گروه_روانپزشکی_ویان
@vianclinics
