✅گاهی اوقات در زندگی مشترک زن و مرد نیاز دارند که در مورد مسائل و مشکلات زناشوئی خود در جائی بجز خانه خود و با کسی دیگر درددل کنند و با گفتگو کردن احساس سبکی و آرامش پیدا کنند.
✅در میان گذاشتن مشکلات زندگی با دیگری به معنی تخریب رابطه و بی احترامی به طرف مقابل نیست و این موضوع فی نفسه مشکلی ندارد.اما مشکلات از جائی آغاز می شود که زوجین با فرد اشتباهی درددل می کنند و یا توصیه های طرف مقابل را به کار می گیرند.
✅بطور مثال زنی که برای صحبت کردن از مسائل زندگی زناشوئی خود، دخترش را انتخاب می کند و یا مردی که با خواهرش در مورد مشکلات زندگیش درددل میکند.
👈وارد کردن فرزندان به گود مشکلات زندگی زن و شوهر، و یا مشورت با خانواده اولیه زن یا مرد، علاوه بر آنکه باعث شکل گیری مثلثها (در پست های قبلی اشاره شده) در روابط زناشوئی میشود، بلکه زمینه را برای اظهار نظر، مداخله و قضاوت توام با سوگیری و جانب داری فراهم می کند.
✅بنابراین بسیار مهم است که حرفهایتان را با یک دوست رازدار صمیمی و آگاه که ترجیحا دوست مشترک با همسرتان نباشد، مطرح کنید و مهمتر از آن صحبت کنید تا شنیده شده و درک شوید و با شما همدلی شود، اما به همه راهکارها وتوصیه هایی که می شنوید اعتماد نکنید و آن را اجرائی نسازید.
👈چون برای هر زندگی "نسخه ای جداگانه"، باید تجویز شود.
دکتر بهاره صباغ ابريشمي
روانپزشک و زوج درمانگر
گروه روانپزشکي ويان