👈 چه زن و چه مرد باید از لحاظ بیرونی و درونی، آمادگی پذیرش فرزند را داشته باشند. منظور از آمادگی بیرونی، آمادگی لازم برای انجام مسئولیت ها به عنوان والدین، در نظر گرفتن شرایط مالی و تعهدات سنگینی است که تا پایان زندگی همراهشان است. منظور از آمادگی درونی، شرایط مناسب و سلامت روان زن و مرد برای ورود عضو جدید به خانواده و کسب آمادگی های لازم از جمله اطلاع از روشهای جدید تربیتی و رشد است.
👈 زن و مرد باید نسبت به رابطه صمیمی و با ثبات زندگی زناشویی خود و توافق و آمادگی هر دو طرف برای فرزند دار شدن، آمادگی تغییر ارکان زندگی ( تغییرات فیزیکی و جسمی مادر، بی خوابی ها، سخت شدن شرایط فعالیتهای اجتماعی و تفریحی به مانند شرایط قبل بچه دار شدن، ... ) و ظرفیت لازم اقتصادی برای تولد و رشد کودک اطمینان داشته باشند.
👈 برای بچه دار شدن نباید تحت فشار و اجبار فامیل و اطرافیان باشید.
👈 لازم است مهارت های کافی برای مقابله با موقعیت های استرس زا و غیر قابل پیش بینی را داشته باشید.
👈 بزرگ کردن کودک به تنهایی و بدون کمک دیگران بسیار دشوار خواهد بود. آیا همسر و اعضای خانواده یا دوستانی حمایت گر در نزدیک خود دارید که بتوانید روی کمک آن ها حساب کنید ؟ در واقع، کمک های اطرافیان پیش نیازی برای بچه دار شدن محسوب نمی شود اما مکمل بسیار مناسب و مهم می باشد.
👈 در پایان، باید توجه داشته باشید که بچه دار شدن نمی تواند یک رابطه زناشویی متزلزل را ترمیم یا تحکیم کند و مخصوصا اگر شما و همسرتان از یک فرهنگ متفاوت باشید یا حتی درباره چگونگی تربیت فرزند هم عقیده نباشید، این تفاوت ها زمینه ساز مشاجره و کشمکش های فراوانی می شود.
👈 در این راستا ممکن است کمک گرفتن از یک روان درمانگر خوب در حیطه زوج و خانواده لازم باشد. حتما لازم نیست راجع به همه چیز هم عقیده باشید اما ضروری است در مورد اینکه چگونه در آینده با فرزندتان رفتار کنید به تفاهم و یک جمع بندی کلی قبل از بچه دار شدن برسید.
🍁 دکتر زینب صائمی
روان پزشک، زوج درمانگر، مشاور ازدواج و خانواده
گروه روان پزشکی ویان
