آستانه تحمل بعضی افراد هنگام رویارویی با مشکل و اختلاف نظر بسیار پایین است، بنابراین هنگامی که به مشکل برمیخورند سریعا ناامید می شوند و گمان می کنند مشکلات پیش آمده حل نشدنی است و بهتر است همه چیز یک باره تمام شود و جدایی مناسب ترین و بهترین گزینه است.
ازطرفی این افراد باور دارند همه مشکلات و ناراحتیها تقصیر طرف مقابلشان است و هنگامی که مشکل در رابطه شان ایجاد می شود گمان می کنند با ترک کردن طرف مقابل و جدایی تمام مشکلات برطرف می شود، در صورتی که دو نفری که با هم ازدواج کرده اند باید این باور را داشته باشند که هر دو نفر به سهم خود در ایجاد مشکل پیش آمده سهیم هستند.
یکی از بدترین تفکرات و باورها در زندگی زناشویی این است که یکی از زوجین هنگام رویارویی با مشکل این گونه بیندیشد که " من از این زندگی خسته ام " ، " او این مشکلات را ایجاد می کند " و " من در این رابطه حالم خوب نیست ".
اگر فرد باور داشته باشد که مشکل از یک طرف نیست بلکه مشکل در ارتباط شکل گرفته و هر دوی آنها هستند که این ارتباط را مشکل دارند بنابراین خود را در ایجاد مشکل سهیم می داند و نسبت به حل آن هم احساس مسئولیت می کند.
دکتر زینب صائمی
روان پزشک - زوج درمانگر
گروه روان پزشکی ویان
