👈 محدوده ها و حریم های خصوصی بین زن و شوهر، موضوعی بسیار پیچیده و حساس است. از یک طرف آزادی فردی را داریم، از طرف دیگر موضوع صمیمیت و عشق و از طرف دیگر اعتماد و تعهد و وفاداری.
👈 برای مشخص کردن مرزها و حریم خصوصی بایستی موضوعات فوق برای هر دو نفر واضح و روشن باشند و حتما به یک تفاهم و اتفاق نظر کلی رسیده باشند.
👈 یکی از اجزاء اصلی عشق واقعی و ازدواج خوب، صمیمیت است و هرچه صمیمیت بین زوجین بیشتر باشد، درجه عشق آن ها نیز بیشتر خواهد بود.
👈 زوجین بایستی صداقت داشته باشند. یعنی احساسات و افکار خود را بایکدیگر در میان بگذارند و هرچه میزان رازها بین زوجین کمتر باشد، صمیمیت آن ها نیز افزایش خواهد یافت.
👈 از طرف دیگر بحث آزادی و حریم خصوصی را داریم، که بایستی سه شرط را با خود به همراه داشته باشد :
)۱) مخالف تعهد و وفاداری نباشد.
)۲) به حریم و حق و حقوق دیگری تجاوز نشود.
)۳) اعتماد به همراه بیاورد.
👈 زمانی که زوجین به این مرحله برسند دیگر نه فرد لازم می بیند و نه به خود اجازه می دهد که به حریم خصوصی همسرش وارد شود.
👈 همچنین همسر فرد هم در صورتی که بر اساس حس کنجکاوی، همسرش به حریم خصوصیش وارد شود، از بروز چنین مسئله ای به هم ریخته، آشفته و عصبانی نخواهد شد و آن را حمل بر تجاوز به حریم خصوصی خود تلقی نخواهد کرد و این حق را برای همسرش قائل خواهد شد.
👈 بهترین کار این است که اگر سر و راز فردی در کار نیست، تمهیدی به خرج دهیم که اگر حس کنجکاوی در ذهن همسرمان است اغناء شود. برای مثال زمانی که مشغول کار هستیم و تلفن همراه ما به صدا در می آید از او بخواهیم که پاسخ دهد و از طرف دیگر می توانیم نام کاربری و رمز عبور پست الکترونیکی، فیس بوک، تلگرام و ... خود را به همسرمان بدهیم و از او بخواهیم که کنترل کند آیا پیام مهمی از دوستان دارید یا نه؟ و بدین ترتیب اعتمادسازی کنید.
🍁 دکتر زینب صائمی
روان پزشک، زوج درمانگر
گروه روانپزشکی ویان
