?ارتباط بین علائم بیش فعالی و وابستگی به اینترنت
برداشتی آزاد از مقاله
Attention deficit hyperactivity symptoms and Internet
addiction
Psychiatry and Clinical Neurosciences (2004), 58, 487–494

♦️میزان استفاده از اینترنت در کره جنوبی که محل انجام این مطالعه است 91 درصد می باشد

♦️وابستگی به اینترنت باعث #دیسترس و اختلال در عملکرد فرد می شود.

♦️وابستگی در اینترنت می تواند بر اساس اعتیاد به مواد و pathological gambling. باشد چرا که مانند وابستگی به مواد علائم ترک و .. را ایجاد می کند.

♦️یکی از ریسک فاکتورهای مصرف مواد در نوجوانی بیش فعالی است.

✅نتایج
?#پسرها بطور معنی داری علائم اختلال توجه و بیش فعالی را بیشتر نسبت به دختران نشان می دادند.

?میزان وابستگی به اینترنت در پسرها بیشتر از دخترها بود (28 درصد در مقابل 9 درصد)

?میزان استفاده از بازی در برابر سایر کاربردهای اینترنت در افرادی که وابستگی به اینترنت داشت اند نسب به سایرین بطور معنی داری بیشتر بود.

?وابستگان به اینترنت میزان بالاتری از ابتلا به سایر رفتارهای #اعتیاد آور را گزارش کردند.

?وابستگان به اینترنت امتیاز بالاتری در اختلال توجه، #بیش_فعالی، و #تکانشی بودن را نشان دادند.

✅بحث
در توضیح این نتیج ممکن است موارد زیر موثر باشد:

?کودکان مبتلا به بیش فعالی اختلال در توجه، انعطاف استراتژیک، برنامه ریزی و working memory, و self-monitoring در رفتار دارند. که ممکن است باعث اختلال در self-regulation شود.

?کودکان بیش فعال پاداش نزدیک و در دسترس را به نتیجه دراز مدت ترجیح می دهند. علت شیوع بالای بازی نسبت به سایر کاربردهای اینترنت ممکن است به همین دلیل باشد. چرا که بازی ها با پاداش زودرس و سریع همراه هستند.

?پناه بردن به اینترنت ممکن است اقدامی #جبرانی برای کم بودن روابط اجتماعی و کم بودن فعالیت های لذت بخش روزانه باشد.

‍ فعالیت_های فوق برنامه و نوجوانان
?قسمت دوم

♻️وقتی‌ نوجوانان بدانند والدینشان به حرف های آنها گوش می‌‌دهند در انتخاب فعالیت‌های‌ فوق برنامه خود انعطاف بیشتری به خرج می دهند.

♻️حال ببینید این پدر با پسرش چگونه برخورد می‌‌کند:

➖نوجوان «پدر مربی‌ ما فکر می‌‌کند من می‌‌توانم در تیم دو و میدانی‌ حضور داشته باشم.»
➖پدر: «خوشحالم که این را می‌‌شنوم‌، اما نمی‌‌دانم آیا می‌‌توانی‌ درس‌هایت را هم بخوانی‌ یا نه. ترم قبل معدلت «ج» شد مطمئن نیستم با این معدل بتوانی‌ به دانشگاه بروی‌.»
➖نوجوان «بله، می‌‌دانم پدر. فکر می‌‌کنم هردو کار را بتوانم انجام دهم.»
➖پدر: «چگونه این کار را می‌‌کنی‌؟»
➖نوجوان «مربی‌ هم درباره نمراتم با من حرف زد. به این نتیجه رسیدیم که اگر نتوانم نمراتم را بهتر کنم باید از تیم دو و میدانی‌ بروم.»
➖پدر: «من حرفی‌ ندارم. امیدوارم در دو و میدانی‌ موفق شوی. دوست دارم به تماشای مسابقه تو بیایم.

♻️امیدواریم #فرزندانمان درباره بسیاری‌ از مسائل زندگی‌ خود با ما صحبت کنند. #نوجوانان هم مانند بزرگترها اشتباه می‌‌کنند یا در موقعیت‌های‌ دشوار قرار می‌‌گیرند. میل داشتن آنها برای‌ صحبت کردن با ما نشانه خوبیست.

♻️نوجوانان می‌‌توانند با #صحبت کردن با ما #احساس بهتری‌ پیدا کنند. والدین مؤثر می‌‌دانند که گوش دادن به صحبت‌های‌ فرزندانشان لزوما به معنای‌ تأیید کردن آنها نیست.
? دکترمهدی قاسمی

فعالیت‌های اجتماعی‌ و فوق برنامه و نوجوانان

والدین و نوجوان‌های‌ آنها اغلب بر سر فعالیت‌های‌ فوق برنامه و اجتماعی‌ با هم اختلاف نظر شدید پیدا می‌‌کنند. 

پدر و مادر اغلب انتظار دارند که نوجوانان آنها در امتحانات مدرسه نمرات قابل قبول بگیرند.

از سوی‌ دیگر نوجوانان معتقدند با داشتن برنامه‌های‌ اجتماعی‌ و فوق برنامه می‌‌توانند با دوستانشان روابط بهتری‌ پیدا کنند.
بسیاری‌ از اختلافات از آن‌روست که والدین فکر می‌‌کنند بعضی‌ از فعالیت‌های‌ نوجوانانشان قابل قبول نیست.
اما در اینجا یاد موضوع اشتباه گرفتن پذیرش با تصدیق و تأیید می‌‌افتیم. فراموش نکنیم که میان این دو می تواند تفاوت مهمی وجود داشته باشد.

والدین مدبّر به‌جای‌ این‌که خود در مقام محدود کردن فرزندان #نوجوانشان برآیند شرایطی‌ فراهم می‌‌سازند تا خود آنها در این خصوص کاری‌ صورت دهند. بدون توجه به خوب یا بد بودن یک فعالیت اجتماعی‌ پدر و مادر باید بدانند فرزندان آنها از این امکان برخوردارند که در برخورد با حادثه از خود درایت نشان دهند.

به نمونه زیر که مادری‌ به کمک این روش تربیتی‌ با فرزندش رو به‌رو می‌‌شود، توجه کنید.
نوجوان «مادر من به اندازه کافی‌ بزرگ شده‌ام که به آن کنسرت بروم.
می‌‌توانم بروم؟»

مادر: «وقتی‌ می‌‌فهمم به اندازه کافی‌ بزرگ شده‌ای‌ که بتوانی‌ درباره فشارهایی‌ که ممکن است با آن روبرو شوی و #واکنش هایی که در مقابل آن نشان می دهی با من حرف
بزنی‌.»
نوجوان‌: «مادر شما نگران #سیگار کشیدن من هستید؟ شما که می‌‌دانید
من سیگار نمی‌‌کشم.»
مادر: «من نگفتم تو #سیگاری‌ هستی‌. اما می‌‌خواهم بدانم وقتی‌ در #کنسرت به تو گفتند که سیگار بکشی‌ زیرا همه این کار را می‌‌کنند یا وقتی‌ گفتند آدم با کشیدن یک سیگار سیگاری‌ نمی‌‌شود، چه جوابی‌ می‌‌دهی‌؟»
نوجوان‌: «یعنی‌ مادر شما به من #اعتماد ندارید؟»
مادر: «موضوع بر سر #اعتماد داشتن نیست. اما وقتی‌ بدانی‌ و به من بگویی‌ در این مواقع چه جواب می‌‌دهی‌ و چگونه برخورد می‌‌کنی‌، خیالم راحت می‌‌شود.»

تهدید به خودکشی‌

✳️متأسفانه خودکشی‌ یکی‌ از علل مرگ و میر در نوجوان‌هاست. تهدید به خودکشی‌ مسئله مهم و جدی‌ است که والدین باید آن را جدی‌ بگیرند. این را هم باید بدانند که در مواقعی‌ تهدید به خودکشی‌ جنبه سلطه‌جویی‌ دارد.

✳️بهتر این است که بذر کلمه خودکشی‌ را در ذهن نوجوانان نکاریم. اما اگر شما دلایلی‌ برای‌ نگرانی‌ دارید یا اگر نوجوان شما به‌طور غیرمستقیم به خودکشی‌ اشاره کرده است این فکر احتمالاً قبلاً به ذهنش وارد شده است.

✳️وقتی‌ با نوجوانتان در این خصوص صحبت می‌‌کنید #نگرانی‌ و توجه خود را به موضوع نشان دهید اما از به‌کار بردن عباراتی‌ مانند «جدی‌ نمی‌‌گویی‌» یا «نبینم دیگر این قبیل حرف‌ها را بزنی‌.» خودداری‌ کنید.

✳️اگر نوجوان قبلاً درباره خودکشی‌ حرف زده باشد و حتی‌ ابزاری‌ برای‌ این کار انتخاب کرده باشد، شرایط بسیار خطرناک‌تر می‌‌شود.

✳️بخشیدن اقلام و اشیای‌ مورد علاقه به دیگران از سوی‌ نوجوان می‌‌تواند علامت خطرِ جدی‌ دیگری‌ تلقی‌ شود.

✳️نوجوانانی‌ که بدون تلاش به اغلب موفقیت‌های‌ خود دست بیابند نیز در خطر قرار دارند. به همین شکل نوجوان‌هایی‌ که هرچه تلاش می‌‌کنند به موفقیت نمی‌‌رسند، به سبب #یأس و #ناامیدی‌ که به آنها دست می‌‌دهد با خطر خودکشی‌ رو به‌رو می‌‌گردند.

✳️هدف از صحبت با نوجوانان باید این باشد تا آنها را به گزینه‌های‌_دیگری‌ تشویق کنیم. همزمان با آن صحبت با مشاوران روانپزشکان ،روان_درمانگران ، گروه‌های‌ حمایتگر و در صورت لزوم بستری‌ کردن در بیمارستان می‌‌تواند مفید و مؤثر واقع گردد.

✳️✳️✳️گفتگوی‌ زیر می‌‌تواند نمونه مناسبی‌ برای‌ گفتگوی‌ والد و نوجوان در زمینه خودکشی‌ باشد.

?پدر: « این روزها بی‌‌حوصله به‌نظر می‌‌رسی‌.»
?نوجوان: [درحالی‌‌که آه می‌‌کشد]«نمی‌‌خواهم در این باره حرف بزنم.»

?پدر: «بعضی‌ وقت‌ها شرایط به‌قدری‌ بد به‌نظر می‌‌رسد که آدم فکر می‌‌کند هیچ راه حل وجود ندارد.»
?نوجوان:[درحالی‌‌که کمی‌ نرم‌تر شده است]«بله همین‌طور است.»

?پدر: «این روزها ابدا حوصله نداری‌. نمی‌‌دانم آیا به این نتیجه رسیده‌ای‌ که زندگی‌ ارزش زیستن ندارد.»
?نوجوان:«بله همین‌طور است. همه چیز بد به‌نظر می‌‌رسد. شاید اگر بمیرم بهتر باشد.»

?پدر: «راه حل دیگری‌ وجود ندارد؟»
?نوجوان: «فکر می‌‌کنم نتوانم، من خیلی‌ ترسو هستم.»

?پدر: وقتی افسرده می شوم و روحیه ام را از دست می دهم دلم می‌‌خواهد با کسی‌ حرف بزنم. حالم را بهتر می‌‌کند.»
?نوجوان:«مثلاً با یک درمانگر.»

?پدر: «بله شاید. خوبی‌ صحبت با درمانگر این است که می‌‌توانی‌ هر وقت نخواستی‌ برنامه‌ات را با او قطع کنی‌. امیدوارم بتوانی‌ کسی‌ را که بپسندی‌ پیدا کنی‌.»
?نوجوان: «بله، این کار را می‌‌کنم پدر. متشکرم.»

✳️ همانطور که ملاحظه می‌‌کنید در این گفتگو پدر هرگز رفتار تدافعی‌ در پیش نمی‌‌گیرد، به‌جای‌ آن می‌‌گوید وقتی‌ احساس خوبی‌ ندارد چه اقدامی‌ به او روحیه بهتر می‌‌دهد. در ضمن نوجوان را به تصمیم‌گیری‌ مجبور نمی‌‌کند.

✳️چه بهتر که با نوجوان خود به طرزی‌ مهرانگیز، آرام و پذیرنده حرف بزنید. اما اگر تهدید به خودکشی‌ افزایش یافت باید به متخصصان و روانپزشکان مراجعه نمایید.
? دکتر_مهدی_قاسمی
روانپزشک
رواندرمانگر