امروز در حین پاسخگویی به سوالات کاربران محترم در فضای مجازی به نکته مهمی برخوردم.
برخی از سوالاتی که در شبکه های پزشکی از روانپزشکان پرسیده میشود ، و نمونه آن را به پیوست برای شما خواهم آورد جای تامل دارد و بعضا نگران کننده به نظر می رسد؛
توجه به این مطلب بسیار مهم و اساسی است که اختلالات روانپزشکی به اندازه بیماریهای جسمانی مهم و درمان آن به شیوه صحیح در اولین فرصت ضروریست.
اگر دست و پای شما دچار شکستگی شود آیا به متخصص اورتوپدی پیام می دهید و از او می خواهید شیوه صحیح گچ گرفتن یا جراحی استخوان را به شما آموزش دهد یا در اولین فرصت ممکن و به شکل اورژانسی خود را به پزشک می رسانید؟!
اگر دچار دل درد شوید و در قدم اول با مصرف چای نبات اقدام به خود درمانی کنید و درد شما تسکین نشود و یا افزایش یابد، حتما به پزشک برای تشخیص و معالجه مراجعه می کنید و در اینترنت به دنبال قرصی برای درمان خود نمی گردید.
مشکلات روانپزشکی مثل اضطراب، افسردگی و... اگر حاد شود و یا طولانی و مزمن، احتیاج به مراجعه حضوری به روانپزشک دارد، در ویزیت روانپزشکی شرح حال دقیق از خود بیمار در مورد علائم فعلی، مشکلات قبلی، درمانهای قبلی، مشکلات جسمانی، مصرف دارو و مواد، شرح حال خانوادگی و...گرفته میشود، گاهی برای فرد بر حسب نیاز آزمایشات بالینی، نوار مغز یا تصویر برداری مغزی و یا تستهای روانشناسی درخواست میشود و یا از همراهان وی نیز شرح حال تکمیلی گرفته میشود، و نهایتا با توجه به جمیع این مسائل در مورد درمان تصمیم گیری میشود، بنابراین خود درمانی و کسب اطلاعات دارویی در فضای مجازی یا با مشورت با دوستان و یا پرسیدن این قبیل سوالات در شبکه های سلامتی از پزشکان کار عاقلانه ای نیست و می تواند به سلامت جسمی و روانی فرد آسیب جدی بزند.
دکتر بهاره صباغ ابريشمي
روانپزشک و روان درمانگر
گروه روانپزشکي ويان
