آموزش جنسی کودکان

🌀یکی از سوالات همیشگی که پدر و مادر ها با آن مواجه می شوند در اصل پاسخی است که به #سوال فرزند خود در قبال مسائل جنسی باید داده شود. 

 

🌀لذا نکاتی کوتاه ذکر می شود:

وقتی از سوی کودک در مورد مسائل جنسی مورد سوال قرار میگیریم اولین کار این است که تلاش نکنیم موضوع را عوض کنیم.. چرا که با تغیر موضوع، مسیر تفکر کودک به  بیراه نخواه نرف. 

دکتر مهدی قاسمی

روانپزشک و رواندرمانگر

آموزش جنسی
قسمت دوم

آموزش جنسی از همان سال‌های نخست زندگی آغاز می‌شود. یعنی حتی وقتی اطرافیان کودک خود متوجه نیستند، به‌طور مستقیم و غیرمستقیم در حال تأثیرگذاری بر مفاهیمی همچون هویت جنسی و نقش جنسی کودک هستند. آموزش جنسی متناسب با سن کودک و سپس در دوران نوجوانی ملاحظات ویژه خود را می‌طلبد.

اما والدین اگر اصولاً در این خصوص دغدغه‌ای داشته باشند، اغلب دچار سردرگمی هستند. عدم آشنایی آن‌ها با مفاهیم جنسی و محدود دانستن این امور در روابط جنسی بین زن و مرد، باعث می‌شود نتوانند در این مورد با کودکان خود صحبت کنند. خود آن‌ها نیز اغلب در سن مناسب و به شکل مناسب با این مقوله آشنا نشده‌اند. بدتر آن که بسیاری از آن‌ها تصور می‌کنند که صحبت در این رابطه ممکن است به ترغیب کودکان برای تفحص بیشتر و حتی تجربه‌های نامطلوب منجر شود.
در حالی که آموزش مناسب در سن مقتضی، نه تنها باعث تشویق رفتار پرخطر نشده است، بلکه فرزندانی که از نظر جنسی به درستی آموزش دیده‌اند حتی در #نوجوانی و #جوانی فعالیت جنسی را به مراتب دیرتر شروع کرده‌اند.

‍ رشد هوش هیجانی

♻️هوش هیجانی‌ ارتباطی‌ با خوب بودن ندارد و به مفهوم بروز سریع احساسات نیز نیست.

♻️مفهومش این است که هیجانات و احساسات خود را به اندازه‌ای‌ درک کنید که بتوانید از آنها درتصمیم‌گیری‌ بهره ببرید و در دوران استرس‌زا بهتر هدایت‌شان کنید و با دیگران ارتباط بهتر و غنی‌‌تری‌ ایجاد کنید

شخصیت شما نقش اساسی دارد

 

🔺گاهی فراموش می‌كنیم شخصیت ما و آن‌چه هستیم، بر فرزندان‌مان و آن‌‌چه در آینده خواهند بود، ‌اثرگذار است.

بنابراین خود‌شناسی نقش اساسی دارد.

🔺چه جور انسانی هستم؟ 
🔺چه رفتاری دارم؟
🔺 قرار است چه الگویی به فرزندانم بدهم؟

طلاق، خانواده ونوجوانان

💢طلاق یکی از واقعیت های جدی زندگی امروزه است پس لازم است نکاتی در مورد آن بدانیم:
💢اگر فرزند دارید این را بدانید که آنها از این اتفاق ناخشنود هستند و به شما به عنوان یکی از والدین ممکن است خشم داشته باشد.

💢اگر شما فرزندی دارید این نکته را در خاطر داشته باشید: شما بعد از طلاق بازهم یک #خانواده باقی خواهید بود. پس باید به وظایف خود در قبال خانواده پایبند باشید.

دکتر مهدی قاسمی

روانپزشک و زواندرمانگر

🔸 عشق و تأیید بی‌‌قید و شرط

🔸 بزرگ‌ترین مسئله‌ی‌ دنیا چیست؟
فکر می‌‌کنید نوجوانان چه پاسخی‌ به این سؤال می‌‌دهند؟ در واقع آنان بر اساس رفتار، کردار و گفتار ما و نوع ارتباط‌مان با آنان، به این سؤال پاسخ می‌‌دهند. دنیای‌ خارج، در زمینه‌های‌ مختلف، آنان را بی‌‌رحمانه در بوته‌ی‌ آزمایش و قضاوت قرار می‌‌دهد، اما بلافاصله متوجه می‌‌شوند که دست‌کم والدین‌شان به‌گونه‌ی‌ دیگری‌ به آنان می‌‌نگرند و در خانه، بی‌‌قید و شرط دوست‌شان دارند.

🔸 البته این ظاهر ماجراست. وقتی‌ والدین به گونه‌ای‌ رفتار می‌‌کنند که ارزش نوجوان‌شان بستگی‌ به عملکرد و ظاهر جذابش دارد، او برای‌ رهایی‌ از قضاوت‌های‌ دیگران، دیگر پناهی‌ ندارد.

🔸 یک بار از زبان پدری‌ شنیدم که به دختر چاقش می‌‌گفت: «خیکی‌ بیا این‌جا!» او می‌‌خندید و این را می‌‌گفت. دخترش نیز می‌‌خندید، هرچند خنده‌اش عصبی‌ بود.

🔸 فرزندان ما نه تنها کاملاً می‌‌فهمند که با آنان چگونه رفتار می‌‌کنیم، بلکه می‌‌دانند چه‌قدر برای‌‌شان ارزش قایلیم. اگر پدری‌ از یکی‌ از دوستان صمیمی‌ دخترش تعریف کند، و بگوید: «او چه‌قدر زیبا و خوش‌لباس است.» یا تحقیرش کند: «چه‌قدر چاق و بدتیپ است.» بی‌‌آن‌که بداند، به دخترش می‌‌آموزد که اگر او ظاهری‌ جذاب‌تر داشته باشد، نزد مردم ارزشمندتر است. این پدر نباید تعجب کند که دخترش مجذوب سایت‌های‌ اینترنتی‌ نامناسب شود یا به این باور برسد که این تنها مجلات پرزرق و برق نیستند که به ظاهر افراد اهمیت می‌‌دهند، بلکه پدرش نیز یکی‌ از آنان است.

‍ فعالیت_های فوق برنامه و نوجوانان
?قسمت دوم

♻️وقتی‌ نوجوانان بدانند والدینشان به حرف های آنها گوش می‌‌دهند در انتخاب فعالیت‌های‌ فوق برنامه خود انعطاف بیشتری به خرج می دهند.

♻️حال ببینید این پدر با پسرش چگونه برخورد می‌‌کند:

➖نوجوان «پدر مربی‌ ما فکر می‌‌کند من می‌‌توانم در تیم دو و میدانی‌ حضور داشته باشم.»
➖پدر: «خوشحالم که این را می‌‌شنوم‌، اما نمی‌‌دانم آیا می‌‌توانی‌ درس‌هایت را هم بخوانی‌ یا نه. ترم قبل معدلت «ج» شد مطمئن نیستم با این معدل بتوانی‌ به دانشگاه بروی‌.»
➖نوجوان «بله، می‌‌دانم پدر. فکر می‌‌کنم هردو کار را بتوانم انجام دهم.»
➖پدر: «چگونه این کار را می‌‌کنی‌؟»
➖نوجوان «مربی‌ هم درباره نمراتم با من حرف زد. به این نتیجه رسیدیم که اگر نتوانم نمراتم را بهتر کنم باید از تیم دو و میدانی‌ بروم.»
➖پدر: «من حرفی‌ ندارم. امیدوارم در دو و میدانی‌ موفق شوی. دوست دارم به تماشای مسابقه تو بیایم.

♻️امیدواریم #فرزندانمان درباره بسیاری‌ از مسائل زندگی‌ خود با ما صحبت کنند. #نوجوانان هم مانند بزرگترها اشتباه می‌‌کنند یا در موقعیت‌های‌ دشوار قرار می‌‌گیرند. میل داشتن آنها برای‌ صحبت کردن با ما نشانه خوبیست.

♻️نوجوانان می‌‌توانند با #صحبت کردن با ما #احساس بهتری‌ پیدا کنند. والدین مؤثر می‌‌دانند که گوش دادن به صحبت‌های‌ فرزندانشان لزوما به معنای‌ تأیید کردن آنها نیست.
? دکترمهدی قاسمی

فعالیت‌های اجتماعی‌ و فوق برنامه و نوجوانان

والدین و نوجوان‌های‌ آنها اغلب بر سر فعالیت‌های‌ فوق برنامه و اجتماعی‌ با هم اختلاف نظر شدید پیدا می‌‌کنند. 

پدر و مادر اغلب انتظار دارند که نوجوانان آنها در امتحانات مدرسه نمرات قابل قبول بگیرند.

از سوی‌ دیگر نوجوانان معتقدند با داشتن برنامه‌های‌ اجتماعی‌ و فوق برنامه می‌‌توانند با دوستانشان روابط بهتری‌ پیدا کنند.
بسیاری‌ از اختلافات از آن‌روست که والدین فکر می‌‌کنند بعضی‌ از فعالیت‌های‌ نوجوانانشان قابل قبول نیست.
اما در اینجا یاد موضوع اشتباه گرفتن پذیرش با تصدیق و تأیید می‌‌افتیم. فراموش نکنیم که میان این دو می تواند تفاوت مهمی وجود داشته باشد.

والدین مدبّر به‌جای‌ این‌که خود در مقام محدود کردن فرزندان #نوجوانشان برآیند شرایطی‌ فراهم می‌‌سازند تا خود آنها در این خصوص کاری‌ صورت دهند. بدون توجه به خوب یا بد بودن یک فعالیت اجتماعی‌ پدر و مادر باید بدانند فرزندان آنها از این امکان برخوردارند که در برخورد با حادثه از خود درایت نشان دهند.

به نمونه زیر که مادری‌ به کمک این روش تربیتی‌ با فرزندش رو به‌رو می‌‌شود، توجه کنید.
نوجوان «مادر من به اندازه کافی‌ بزرگ شده‌ام که به آن کنسرت بروم.
می‌‌توانم بروم؟»

مادر: «وقتی‌ می‌‌فهمم به اندازه کافی‌ بزرگ شده‌ای‌ که بتوانی‌ درباره فشارهایی‌ که ممکن است با آن روبرو شوی و #واکنش هایی که در مقابل آن نشان می دهی با من حرف
بزنی‌.»
نوجوان‌: «مادر شما نگران #سیگار کشیدن من هستید؟ شما که می‌‌دانید
من سیگار نمی‌‌کشم.»
مادر: «من نگفتم تو #سیگاری‌ هستی‌. اما می‌‌خواهم بدانم وقتی‌ در #کنسرت به تو گفتند که سیگار بکشی‌ زیرا همه این کار را می‌‌کنند یا وقتی‌ گفتند آدم با کشیدن یک سیگار سیگاری‌ نمی‌‌شود، چه جوابی‌ می‌‌دهی‌؟»
نوجوان‌: «یعنی‌ مادر شما به من #اعتماد ندارید؟»
مادر: «موضوع بر سر #اعتماد داشتن نیست. اما وقتی‌ بدانی‌ و به من بگویی‌ در این مواقع چه جواب می‌‌دهی‌ و چگونه برخورد می‌‌کنی‌، خیالم راحت می‌‌شود.»

گروه تخصصی و فوق تخصصی ویان شامل مجموعه ای از روانپزشکان برگزیده در حوزه های مختلف فوق تخصصی است . همه این روانپزشکان در حوزه کاری خود متبحر بوده و آموزش آکادمیک دیده اند.

در این مجموعه به طیف گسترده ای از مشکلات روانپزشکی و روان شناختی کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان به صورت فردی ، زوج ، خانواده و گروهی رسیدگی میشود.

این گروه خدمات مرتبط با درمان رابطه عاطفی  و جنسی "زوج ها" را به طور تخصصی و در قالب کار تیمی ارائه می دهد . یعنی چنان چه زوجی جهت بهبود رابطه عاطفی خود مراجعه نمایند ، و در عین حال دچار مشکلات اولیه جنسی باشند و یا یکی از زوج ها دچار مشکلات فردی باشد ، امکان درمان هم زمان در حیطه های تخصصی مختلف توسط روان پزشکان گروه برایشان فراهم است . این ویژگی وجه تمایز گروه روان پزشکی ویان است .

هر یک از روان پزشکان این مجموعه علاوه بر درمان دارویی در حوزه درمان های روان شناختی (روان درمانی) تخصصی خود تبحر دارند.

منشی های گروه ویان ، خانم ها رضوان مهرفرزین و ریحانه گل محمدی برای ارجاع تخصصی مراجعین به درمان گران (فرایند تریاژ) آموزش دیده اند .

در صورت مواجهه با موارد بسیار پیچیده ، با حفظ رازداری و بدون ارائه نام و شغل و با کسب اجازه از مراجعه کننده ، یک فرایند هم اندیشی بین روان پزشکان گروه جهت مشورت درباره بهترین سرویس درمانی به مراجع به جریان می افتد.

دکتر مهدی قاسمی

روانپزشک  رواندرمانگر

 نکاتی در خصوص مدارس، امتحانات و دانش آموزان

۱) کودک‌آزاری تعاریف مشخص و معمولا شناخته‌شده‌ای دارد ولی ظاهرا با گونه متفاوتی از آن در ایران مواجه هستیم که کمتر در مباحث علمی بررسی و به آن پرداخته شده است.

۲) در نظام آموزشی ایران، امتحانات از نظر شیوه و محتوا اضطراب‌آور هستند و این اضطراب در مواردی بیش از توان روانی دانش‌آموز است. حال تصور کنید تشریفاتی به این امتحان اضافه شود که نه‌تنها اضطراب‌آور بلکه آسیب‌زاست؛ مثلا اقدام مسوولان برخی مدارس در جلوگیری از شرکت دانش‌آموز در امتحان و حتی تهدید به این کار به بهانه‌های مختلف، از قبیل دریافت‌نکردن کمک مالی یا شهریه تحصیلی، در اصل گروگان‌گیری روانی دانش‌آموز است. گروگان‌گیری‌ای که نتیجه آن جز آسیب جدی به گروگان نخواهد بود.

۳) یکی از وظایف مدرسه علاوه بر کمک به رشد فکری، اخلاقی و روانی کودکان و نوجوانان، جلوگیری و خودداری از آسیب روانی به آنهاست. به عبارت دیگر، شرایط مدرسه نباید به گونه‌ای باشد که دانش‌آموزان دچار آسیب روانی شوند و تهدید دانش‌آموز به اخراج یا ندادن اجازه شرکت در امتحان یا تهدید به این کار با استناد به موارد زیر آسیب‌زا خواهد بود.

۴) مواجه‌کردن کودکان با مفاهیم زندگی (اگرچه آن مفاهیم درست باشد) زمانی که او از رشد ذهنی کافی برای م‌واجهه با آن وجه از هستی آمادگی ندارد، اشتباه است. اینکه مشکلات اقصادی و مالی مدرسه و خانواده به واسطه کودک حل و فصل شود، یکی از این موارد است.

۵) تحقیر کودک به این دلیل که پدرش به تعهد مالی خود به مدرسه عمل نکرده یا نمره عالی نگرفته، داستانی دیگر است.

تحقیر کودکان در مقابل همسن و سال‌ها به هر دلیلی که باشد، ناپسند و آسیب‌زاست. یادمان باشد؛ پدر و مادر اولین قهرمانان و خدایگان زندگی کودک هستند و با این رفتار مسوولان مدرسه، تزلزل جدی در اعتقاد کودک به قهرمانان زندگی‌اش ایجاد می‌شود. قهرمانی که نتوانسته وظیفه خود را در قبال او به انجام برساند و اسباب حقارت او را فراهم کرده است.

۶) در متون مختلف علمی روان‌پزشکی و روان‌شناسی، بر مقایسه نکردن کودکان تاکید شده است. وقتی کودک به هر دلیلی، با دیگر کودکان مقایسه و سرزنش می‌شود، ممکن است هسته اولیه خشم را تجربه کند. حالا اگر تحقیر مثلا به دلیل تاخیر در پرداخت شهریه و… باشد، این خشم پدر و مادر را نشانه می‌رود و در سال‌های بعدی زندگی هم این اتفاق و خاطره برای او فراموش‌نشدنی و دردآور خواهد ماند.

۷) رفتارهای نادرست مسوولان مدرسه ممکن است این باور را در کودک شکل دهد که برای رسیدن به هدف شخصی می‌تواند از هر دستاویزی استفاده کند و این برخلاف احساس همدلی، درک متقابل و انصاف است که از اصول اساسی تربیت و رشد روانی کودک محسوب می‌شود.

۸) به والدین توصیه می‌کنم نگرانی مداوم درباره شهریه بالای مدارس را رها و به جای آن، زمان بیشتری را با فرزندان خود سپری کنند.

۹) بخشی از ذات برخی مدارس فعالیت‌های رقابتی است و مسوولان مدرسه، کودکان را تحت‌فشار قرار می‌دهند. آنها دائم از طریق فضای مجازی با والدین در ارتباط هستند و تکالیف را برای آنها ارسال می‌کنند. از طرفی، دانش‌آموزان را با برنامه‌های کنکورهای آموزشی برخی موسسات به ظاهر معروف آموزش می‌دهند و نسلی را پرورش می‌دهند که خلاقیت، واژه‌ای نامانوس برای آنهاست. دانش‌آموزانی که حتی در برنامه‌ریزی تحصیلی اختیار و مسوولیت کامل ندارند و ناکامی را در رسیدن به اهداف برنامه تجربه نمی‌کنند، در آینده تحمل ناکامی نخواهند داشت.

۱۰) لازم نیست فرزندان ما یکی از دانش‌آموزان انگشت‌شمار فوق‌العاده کلاس باشند. آنها می‌توانند از پس کلاس‌های شلوغ‌تر و ده‌ها دانش‌آموز از سوابق یا طبقات اجتماعی مختلف بربیایند. می‌توانند خوب و حتی گاهی عالی باشند. فرزندانمان آنقدرها شکننده نیستند که نیاز باشد پیش از ورود به جهان، آنها را در حباب حبس کنیم.

۱۱) لازم نیست بچه‌ها به سرعت پله‌های ترقی را طی کنند اما لازم است این باور را به آنها فهماند که برای رقم‌زدن آینده خود به پدر و مادر یا مدرسه نیاز ندارند. مطمئن باشید فرزندان شما سهم کوچک خود را از دنیا دریافت خواهند کرد.

۱۲) به فرزندانمان اجازه بدهیم مالک و مسوول نمرات درسی‌ خود باشند. به این نکته توجه داشته باشیم که نمره «ج» نمره بدی‌ نیست و اغلب ما در بسیاری‌ از کارهای‌ زندگی‌مان نمره «ج» می‌‌گیریم. بیشتر ما در رانندگی‌، غذاخوردن و نظافت خانه‌مان نمره(ج) می‌گیریم. اگر این نکته را خوب درک کنیم، به موفقیت بزرگی دست پیدا می‌کنیم.

۱۳) باید به فرزندان خود بیاموزیم موفقیت‌ها و شکست‌های‌ خود را در مدرسه به پای‌ خود بنویسند. بسیاری‌ از دانش‌آموزان در مدرسه می‌‌ترسند که اگر نمره قبولی‌ یا نمره خوب نگیرند، به‌جای‌ خود آنها، پدر و مادرشان آسیب می‌‌بینند و ناراحت می‌‌شوند. گاهی این اضطراب به‌دلیل پرداخت شهریه بالا در کودکان ایجاد می‌شود. اگر قرار است هزینه‌های مدرسه برای شما و فرزندتان اضطراب آور باشد، به مدارس دولتی فکر کنید.

۱۴) هرچه فرزند رفتار مسوولانه‌تری‌ داشته باشد، دخالت پدر و مادر در امور مدرسه‌ای او باید کاهش یابد اما وقتی‌ رفتار مسوولانه ندارد؛ مثلا مرتب کتابش را در مدرسه جا می‌‌گذارد یا تکالیفش را گم می‌‌کند و پدر و مادر دخالت می‌‌کنند تا فرزندشان به تکالیف مدرسه عمل کند، جبهه نبردی‌ برای‌ رسیدن به کنترل فعال می‌‌شود که در آن فرزند برنده است. پدر و مادر سخنرانی‌ می‌‌کنند و بچه‌ها از اینکه می‌‌بینند پدر و مادر خودشان را درگیر آنها می‌‌کنند، خوشحال می‌‌شوند. به‌جای‌ این کار، موقعیت را از زاویه دید فرزندمان نگاه کنیم و بکوشیم از احساسات او درباره مسائل مختلف مطلع شویم. بهترین کاری‌ که دراین موارد می‌‌توانیم انجام دهیم، این است که درهای‌ ارتباط را روی‌ آنها باز نگه داریم و به زندگی‌شان علاقه نشان دهیم، بدون اینکه بخواهیم به سوی نجات آنها برویم.

۱۵) اگر فرزندمان نمره بالایی گرفت، عالی است. در غیر این صورت، اعتماد به‌نفس و شخصیتش را از او نگیریم. به او بگوییم مشکلی نیست؛ فقط یک امتحان بوده و برای انجام کارهای بزرگ‌تری در زندگی به دنیا آمده است. به او اطمینان دهیم فارغ از هر نمره‌ای که بگیرد، دوستش خواهیم داشت و قضاوتش نخواهید کرد.

۱۶) و در پایان، لطفا فکر نکنید که دکترها و مهندس‌ها تنها انسان‌های خوشحال و خوشبخت روی زمین هستند.

تهدید به خودکشی‌

✳️متأسفانه خودکشی‌ یکی‌ از علل مرگ و میر در نوجوان‌هاست. تهدید به خودکشی‌ مسئله مهم و جدی‌ است که والدین باید آن را جدی‌ بگیرند. این را هم باید بدانند که در مواقعی‌ تهدید به خودکشی‌ جنبه سلطه‌جویی‌ دارد.

✳️بهتر این است که بذر کلمه خودکشی‌ را در ذهن نوجوانان نکاریم. اما اگر شما دلایلی‌ برای‌ نگرانی‌ دارید یا اگر نوجوان شما به‌طور غیرمستقیم به خودکشی‌ اشاره کرده است این فکر احتمالاً قبلاً به ذهنش وارد شده است.

✳️وقتی‌ با نوجوانتان در این خصوص صحبت می‌‌کنید #نگرانی‌ و توجه خود را به موضوع نشان دهید اما از به‌کار بردن عباراتی‌ مانند «جدی‌ نمی‌‌گویی‌» یا «نبینم دیگر این قبیل حرف‌ها را بزنی‌.» خودداری‌ کنید.

✳️اگر نوجوان قبلاً درباره خودکشی‌ حرف زده باشد و حتی‌ ابزاری‌ برای‌ این کار انتخاب کرده باشد، شرایط بسیار خطرناک‌تر می‌‌شود.

✳️بخشیدن اقلام و اشیای‌ مورد علاقه به دیگران از سوی‌ نوجوان می‌‌تواند علامت خطرِ جدی‌ دیگری‌ تلقی‌ شود.

✳️نوجوانانی‌ که بدون تلاش به اغلب موفقیت‌های‌ خود دست بیابند نیز در خطر قرار دارند. به همین شکل نوجوان‌هایی‌ که هرچه تلاش می‌‌کنند به موفقیت نمی‌‌رسند، به سبب #یأس و #ناامیدی‌ که به آنها دست می‌‌دهد با خطر خودکشی‌ رو به‌رو می‌‌گردند.

✳️هدف از صحبت با نوجوانان باید این باشد تا آنها را به گزینه‌های‌_دیگری‌ تشویق کنیم. همزمان با آن صحبت با مشاوران روانپزشکان ،روان_درمانگران ، گروه‌های‌ حمایتگر و در صورت لزوم بستری‌ کردن در بیمارستان می‌‌تواند مفید و مؤثر واقع گردد.

✳️✳️✳️گفتگوی‌ زیر می‌‌تواند نمونه مناسبی‌ برای‌ گفتگوی‌ والد و نوجوان در زمینه خودکشی‌ باشد.

?پدر: « این روزها بی‌‌حوصله به‌نظر می‌‌رسی‌.»
?نوجوان: [درحالی‌‌که آه می‌‌کشد]«نمی‌‌خواهم در این باره حرف بزنم.»

?پدر: «بعضی‌ وقت‌ها شرایط به‌قدری‌ بد به‌نظر می‌‌رسد که آدم فکر می‌‌کند هیچ راه حل وجود ندارد.»
?نوجوان:[درحالی‌‌که کمی‌ نرم‌تر شده است]«بله همین‌طور است.»

?پدر: «این روزها ابدا حوصله نداری‌. نمی‌‌دانم آیا به این نتیجه رسیده‌ای‌ که زندگی‌ ارزش زیستن ندارد.»
?نوجوان:«بله همین‌طور است. همه چیز بد به‌نظر می‌‌رسد. شاید اگر بمیرم بهتر باشد.»

?پدر: «راه حل دیگری‌ وجود ندارد؟»
?نوجوان: «فکر می‌‌کنم نتوانم، من خیلی‌ ترسو هستم.»

?پدر: وقتی افسرده می شوم و روحیه ام را از دست می دهم دلم می‌‌خواهد با کسی‌ حرف بزنم. حالم را بهتر می‌‌کند.»
?نوجوان:«مثلاً با یک درمانگر.»

?پدر: «بله شاید. خوبی‌ صحبت با درمانگر این است که می‌‌توانی‌ هر وقت نخواستی‌ برنامه‌ات را با او قطع کنی‌. امیدوارم بتوانی‌ کسی‌ را که بپسندی‌ پیدا کنی‌.»
?نوجوان: «بله، این کار را می‌‌کنم پدر. متشکرم.»

✳️ همانطور که ملاحظه می‌‌کنید در این گفتگو پدر هرگز رفتار تدافعی‌ در پیش نمی‌‌گیرد، به‌جای‌ آن می‌‌گوید وقتی‌ احساس خوبی‌ ندارد چه اقدامی‌ به او روحیه بهتر می‌‌دهد. در ضمن نوجوان را به تصمیم‌گیری‌ مجبور نمی‌‌کند.

✳️چه بهتر که با نوجوان خود به طرزی‌ مهرانگیز، آرام و پذیرنده حرف بزنید. اما اگر تهدید به خودکشی‌ افزایش یافت باید به متخصصان و روانپزشکان مراجعه نمایید.
? دکتر_مهدی_قاسمی
روانپزشک
رواندرمانگر