👈 اعتماد به نفس یا حرمت نفس یک احساس، درک و باور درونی تقریبا پایدار و مبتنی بر واقعیت نسبت به ارزش و توانمندی خود است.
👈 حرمت نفس در واقع پاسخ درونی وجود انسان به این سوال که من کیستم می باشد. حرمت نفس همچون ترازو یا خط کش درونی است که فرد با آن خود و جهان پیرامون را ارزیابی کرده و می سنجد و بر اساس آن حس، فکر و رفتار می کند.
👈 کودک در حوالی ۱۸ ماهگی خود را به عنوان موجودی کاملا مجزا و مستقل به رسمیت شناخته و مفهوم من ( مال من ) در ذهن او شکل می گیرد. در این زمان که توانایی هایی هم بدست آورده ( صحبت کردن، راه رفتن، تفکر و ... ) شروع به شناختن خود می کند و در اینجا هست که پایه های حرمت نفس انسان به تدریج شروع به ساخته شدن و شکل گیری می کنند.
👈 البته کودک تا سن ۶-۷ سالگی هنوز قدرت تفکر انتزاعی و استدلالی ندارد و لذا هر آن چه در ذهن و روان او گذاشته و کاشته می شود بسیار عمیق و نافذ خواهند بود.
👈 اما سیستم فکری ما اساسا تا اواخر نوجوانی به یک حد تقریبا با ثبات و پایدار می رسد و دیگر اکثر اعمال، رفتار، احساسات و حتی فکر کردن ما به صورت یک روند ناخودآگاه عمل می کند.
👈 اما اشکال افراد با حرمت نفس پایین در این است که بسیاری از این چیزهای یاد گرفته شده و زیربنای باورها اساسا اشتباه و نادرست بوده اند و برای اصلاح باید آن ها را از ضمیر ناخودآگاه و نیمه خودآگاه به ضمیر خودآگاه انتقال داد و آن گاه سیستم جدید با پایه درست را به صورت آگاهانه و با تمرین جایگزین آن نمود.
👈 در واقع به کمک فرد متخصص و یک روان_درمانگر خوب، فرد می تواند با بدست آوردن آگاهی و تلاش و تمرین حرمت نفس خود را افزایش دهد. ولی لازمه آن این است که خانه زیر بنایی باورها و افکار نادرست ذهنی خود را خراب کرده و آن را دوباره از نو و بر پایه درست بسازد.
🍁 دکتر_زینب_صائمی
روان_پزشک ، روان_درمانگر
گروه_روانپزشکی_ویان
